www.malisz.eu
Pierwsze chwile są zawsze najtrudniejsze. Kiedy sakwy wypakowane są już po brzegi ekwipunkiem, prowiantem i zapasem wody i zwisają po bokach roweru, nakryte workiem z namiotem, materacem, karimatą i śpiworem, uświadamiasz sobie nagle, że teraz musisz dosiąść okrakiem tego ważącego tyle co worek cementu bolidu i spędzić na nim najbliższy miesiąc. I myśl ta przynosi tyle samo podniecenia nadciągającą przygodą, co strachu przed wszystkim tym co nieznane i niespodziewane. Przez sekundę przemyka przez głowę myśl, że to szaleństwo, a potem ruszasz i po obawach nie zostaje już nic.
Dzisiejszy dzień dostarczył mi wszystkiego, co daje przyjemność z jazdy na rowerze. Droga z Salamanki do Ávila, które wybrałem za dzisiejszy cel, przez całe 100 km prowadzi narodową N-501, która – pewnie z powodu biegnącej wzdłuż niej równolegle autostrady – pozbawiona była praktycznie jakiegokolwiek ruchu samochodowego. Czytaj dalej „Dzień piętnasty: Salamanka – Ávila”
Po spędzonej na dworcu nocy nieśmiało zacząłem się tak około pół do 6-tej przymierzać do próby sforsowania po raz drugi wszystkich zastawionych na mnie przez Renfe przeszkód. Wszedłem na peron, pociąg stoi, i… absolutnie nikogo. Ani widu żandarmów, bramek pirotechnicznych, prześwietlenia bagażu czy mierzenia centymetrem, słowem niczego, przez co wczoraj musiałem przechodzić. Czytaj dalej „Dzień czternasty: Zamora – Salamanka”
Po półtoragodzinnej jeździe autobusem dotarłem do miasteczka Fisterra leżącego na półwyspie Finisterre – koniec Ziemi. Potem 2,5 kilometrowy spacer na „przylądek”, który tak naprawdę przylądkiem nie jest (ale może lepiej mieszkańcom tego nie mówić, niech żyją w błogiej nieświadomości). Czytaj dalej „Dzień trzynasty: Finisterre”
Lać zaczęło tuż po północy, przez całą noc tłukło deszczem w tropik i nie było łatwo spać. Rano okazało się, że wybór placu nr 13 był trafny, bo jako jeden z niewielu nie był pokryty po kostki wodą. Czytaj dalej „Dzień dwunasty: Monterroso – Santiago de Compostela”
Nudy… Tak powinniście ocenić dzisiejszą jazdę. Wspinaczka, zjazdy, wspinaczka, zjazdy… i tak w kółko. Ale uwierzcie mi, okoliczności przyrody i pogoda sprawiają, że nie można tu się nudzić pedałując. Czytaj dalej „Dzień jedenasty: Samos – Monterroso”
Dzisiejszy dzień to moja absolutna porażka. Wyobrażałem sobie, że mogę zaplanować trasę tak, by oszczędzając kilometry pozwolić sobie na kilkukilometrowy odcinek górskimi ścieżkami. To był błąd. Czytaj dalej „Dzień dziesiąty: Villamartin de la Abadia – Samos”